लोकतन्त्र यस्तै हुन्छ - व्यंग कविता !!

 लोकतन्त्र यस्तै हुन्छ - व्यंग कविता !! 

र पछि थाहा पाएँ मैले, यो देशको नाम त,

सङ्घीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्र नेपाल पो रहेछ ।

 

अपराधपछी पनि अपराधी यहाँ  खुलेआम डुल्छन्

चुनाबपछी जनता को हुन नेताले भुल्छन्

सबलाई आ-आफ्नै पिर छ यहाँ 

दुनियाँको बारे कस्ले पो सोच्छ ? 

राजा नभएको देश हो यो, जहाँ जनताकै शासन चल्छ ।

अनि,

अत्याचार नेता गर्छन र शोषण जनतामाथी हुन्छ ।

हुन त त्यहि देशको नागरिक हुँ म 

जहाँ,

धनिको सन्तान हरक्षण भुँडी भर्छ

अनि गरिबको बच्चा भोकभोकै मर्छ ।

समानताको नाममा यहाँ टुप्पैबाट भेदभाब भा'छ

र मैले बुझेअनुसार सायद, लोकतान्त्र यस्तै हुन्छ ।। 

राजा हटाएर स्वतन्त्रता दिएँ भन्दै

भुक्दैछन् केही ब्यक्तिहरु 

तर भेडे जनतालाई के था 

यहाँ स्वतन्त्रताको नाममा देश चोरी भा'छ ।

झगडा पर्छ नेता नेताकै बिच

खै के-के कुरामा सभासदमा

जहाँ कुरा मिलेपछी देश बेच्ने सहमती हुन्छ ।

खान पाए पुग्ने नेपालीहरु, खानेकुरा पाए मक्खै पर्छन्,

उता माथितिर बस्नेहरु पनि खान दिएझै गर्छन् ।

हुन त त्यै देशको नागरिक हुँ म, जहाँ

कुराले मक्खै बनाउन सके

जनताले उस्लाई रास्ट्रपति मान्छन् ।

भन्न त नहुने हो मैले,

चोर लुटेरा र बलत्कारी खुलेआम सहरमा डुल्छन्

प्रहरीपनी तिन्लाई खोज्देझै गर्छन ।

नानाथरी भन्दै गरिब जनताको खल्ती लुटपात भा'छ 

देश लुट्ने लुटेराले पनि बाहिर अर्कै मुकुण्डो ला'छ

अनि

धनी, धनिनै हुँदै गा'छ, र गरिबको बाँस छाप्रोमै भा'छ 

र मैले बुझेअनुसार सायद, लोकतन्त्र यस्तै हुन्छ । 

हरेक टोलमा एउटा सरकारी चोर हुन्छ,

प्रत्यकको घरअघि डंगुर फोहोर हुन्छ,

यहाँ आवाज उठाउनेलाई जेल हुन्छ,

अनि सच्चा खेल चुपचाप बस्नेले खेल्छ ।

स्वतन्त्रताकै नाममा यहाँ बोल्न पनि छुट छैन

र पछि थाहा पाएँ मैले, यो देशको नाम त,

"सङ्घीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्र नेपाल" पो रहेछ ।

बिकासका लागी आएको पैसा,

आधि चाहिँ खल्तिमा जान्छ

जहाँ ऋण खोजिखोजी ब्यबसाय गर्ने,

कर नतिरेको आधारमा जेल पर्छ

अनि

पैसा खानेवाला आधारातमा बार धाउँछ ।

हुन त म त्यै देशको नागरिक हुँ 

जहाँ,

राष्ट्रबादको बिषयमा बिध्यालयमा पढिन्छ

अनि राष्ट्रघाती त्यहिबाट भोगिन्छ ।

राजा हटाइएको देश हो यो जहाँ

करोडौंमध्य लाख पैसा पुर्वाधारमा जान्छ

अनि बाँकी चाहिँ मिलेर बाढिन्छ ।

पारदर्शीताको नाममा यहाँ

कालो धन रातारात साटिन्छ 

र मैले बुझेअनुसार सायद, लोकतन्त्र यस्तै हुन्छ । 

धर्म निरिपेक्षताको नियम आ'छ

फेरि कोहि चाहिँ हिन्दु राष्ट्रको नारा गाउँछन् ।

यो देशमा त अरु धर्म मान्नेपनी बस्छन्

किन फेरि मान्छे एकलकाटे बन्छन् ?

गौतम बुद्ध चाहिँ जन्मे यहिँ 

अनि बुद्ध धर्म विश्वभर मानिन्छ 

तर उनकै देशमा उनको धर्म नकारिन्छ ।

फेरि बुद्ध भारतमा जन्मे भन्दा 

किन बिनासित्ती युद्ध गराउनु ?

ल! त्यसोभए नेपाललाई बुद्धिस्ट राष्ट्र बनाउ

बुद्धको राष्ट्र हुनुमा गर्भ गराउ ।

हुनत म त्यै देशको नागरिक हुँ , जहाँ

सगरमाथा पर्छ र अटलताको परिचय पाइन्छ 

तर रातारात देश, व्यक्ति व्यक्तिलाई बाढिन्छ । 

अनेकतामा एकता त छ भन्छौँ हामी,

तर यो त्यही देश हो जहाँ एकता बारम्बार टुटाईन्छ ।

राजा नभएको देश हो यो, जहाँ 

भोट दिई नेता चुनिन्छ तर

जितेपछी त्यो नेता फर्की आउँदैन ।

गाउँठाउको विकास गर्छु भन्छन तर

आफ्नै भँडी विकास गर्छन् ।

भन्न त नहुने हो मैले,

यहाँ त भोट पनि नोटमा किनिन्छ

र राम्रा भन्दा पनि हाम्रा छानिन्छन ।

देश विकासका नाममा, आफ्नै विकास गर्छन 

जनताको रगत चुसी, परिवार आफ्नो पोस्छन ।

कहिले धर्मको नाममा त कहिले कर्मको नाममा,

बारम्बार युद्ध यहाँ हुन्छ 

जनताको लडाई जनतासँगै गराई,

उता ठुलाबढा रमिता हेर्दै बस्छ 

र मैले बुझेअनुसार सायद, लोकतन्त्र यस्तै हुन्छ । 

कालोधन राख्नेलाई फासि चढाउ 

बिकट ठाउमा गई विकास गराउ

आ-आफ्नो खल्ती भर्नछाडी अब,

राष्ट्रको भकारी वृद्दी गराउ ।

शिक्षा-दीक्षा यो देशमा सित्तै दिलाउ

बिपक्षिबिचपनी सहमती गराउ 

र सयौं पार्टी हुनुभन्दा पनि एउटै पार्टिको नीति लेराउ

अनि फेर्ला नि यो देशको मुहार

तब जनतालाई विकासको आशा देखाउ ।

भिकारिझै भोट माग्नुअघी तिमी,

दानिझै विकास बाडेर देखाउ ।

आफ्नोबारे सोच्नुअगी जनताको बारे सोच

परिवार भन्दा ठूलो, राष्ट्र हो यो जान ।

ठिक छ, परिवार आफ्नो पाल 

तर राष्ट्रघाती छाड ।

जनतालाई यो देशको नागरिक हुनुमा गर्भ गराउ ।

मिचिएको देशको जमीन फिर्ता लेराउ

लुटेराहरुलाई फाँसी चढाउ

सभासदमा झगडा हैन, छलफल गर

र अब साच्चै देशको, बिकास गर ।

अनि यो कुरा मान,

अब नेपाललाई साच्चै

स्वतन्त्र लोकतान्त्रिक राष्ट्र बनाउ ।